NEVİN ZAHAL TOLLU

TUVAL ÜZERİ YAĞLI BOYA
ANKARA RESİM HEYKEL MÜZESİNDE RESİMLERİ MEVCUTTUR.
70x50

NEVİN ZAHAL TOLLU
Nevin Zahal Tollu’nun çok çalışmak ve sürekli kendini geliştirmek ilkesi, sanat hayatının yapı taşlarını oluşturmuştur. Dışavurumcu bir sanatçı olarak onun hareket ve deformasyona olan eğilimini, atak, coşkulu, özgür, güçlü fırça darbelerinde izleyebiliriz. Sanatçının eserlerinde, somutla soyutu, mantıkla sezgiyi, nesnel bir gözlemcilikle bir sanatçı duyarlılığını birleştiren, kendine has bir ifade biçimi yakalamış azimli bir sanatçının iç hesaplaşmasının izlerini görebiliriz. Nevin Zahal Tollu’nun aldığı akademik eğitimin, onun sanatının temelini oluşturduğunu ancak sanatçının akademik kuralcılığın etkisinden kurtulup kendi tarzını yaratmayı daha sanat hayatının ilk yıllarında başardığını resimlerine baktığımızda hemen fark edebiliriz. Sanatçının ustaca kurguladığı biçimsel öğeler, resimde daima koruduğu denge, içerik ve renklerindeki uyum onun resmini çarpıcı kılan unsurlardır. Kullandığı renklerin hepsi doğaya ait renklerdir. Mavinin ve insanın içini ısıtan kahverenginin tonları onun paletinin vazgeçilmezleri arasındadır. Dışavurumculuk akımında sıkça görüldüğü üzere sanatçı da zaman zaman aidiyet ve vazgeçiş temalarını sorgularken, figürden vazgeçmeden, soyutlamayı kullanmıştır. Bu anlamda resimlerinde soyut figüratif öğelere sıkça rastladığımız sanatçının son dönem çalışmalarında serbest fırça darbeleri ve az renk kullanımı dikkat çeker. Resimlerinin çıkış kaynağı yine insanlar ve doğadır ancak sanatçının söz konusu resimlerinde, sanatında eriştiği olgunluğu ve bunun resimlerine getirdiği özgürlüğü rahatlıkla görebiliriz. Nevin Zahal Tollu’nun resimlerinde mekân ve detaylar belirli değildir, keskin konturlar bulunmaz, bunları tamamlamak izleyicinin hayal gücüne bırakılır. Düşsel ve akışkan bir dünyada, insan, at, güvercin figürleri ve çiçekler sembolik önem taşırlar. Bu semboller vasıtasıyla sanatçı, doğanın rehberliğinden ayrılmadan, tüm samimiyetiyle sıcak bir atmosfer yakalamaya çalışırken hayatın çelişkilerini ve bunun yanı sıra kendisini sorgulamaktan bir an bile vazgeçmez. Bu sorgulama, Nevin Zahal Tollu’nun seyirciyi hemen etkisi altına alan renklerinin, desenlerinin kendi sonsuzluklarını yaratmasını açıklayabilir. Onun renklerinde bitmeyen bir devinim mevcuttur, bu nedenle resminde bir son yoktur, resim bir nefes alır ve kendini tekrar var eder. Onun resimleri resim sanatına en uzak olan insanlarda bile -belki yıllardır unutmuş oldukları- bir heyecanın, yaşam sevgisinin, özlemin, zaman zaman da kırılganlığın yeşermesine sebep olur.