Nazmi Ziya Güran (BASKI)

Tophane Nusretiye Camii Adlı Eseri'nin Baskı Tablosu
Tarih: (1881-1937)
Ebat: 74x50 cm
Not: Çerçevelidir

Nazmi Ziya Güran
Resimlerini ilk kez 1916’da Galatasaray Sergisi’nde sundu. Bütün dönemlerini içeren geniş bir sergisiyse, ancak ölümünden 25 gün önce, Güzel Sanatlar Akademisi salonlarında üç yüz kadar tablosuyla açıldı. Nazmi Ziya Güran, Türk resminde 1910 kuşağı olarak bilinen İbrahim Çallı ve arkadaşları arasında, izlenimci eğilimi en sadık biçimde yansıtan sanatçıdır. Onun resimlerinde İstanbul, ışık içinde yıkanan doğası ve empresyonist bir anlayışa kaynak oluşturacak değişken görünümleriyle Hoca Ali Rıza’nın başlatmış olduğu içten ve yapmacıksız akımın entellektüel plandaki bir uzantısı olarak dikkatinizi çeker.

Sabah saatlerinden başlayarak İstanbul’un sessiz köşelerine uzanan sanatçı, kimi zaman çok sevdiği Kandilli sırtlarına, kimi zaman Langa bostanına, Haliç’e ya da Göksu deresine iner, han içIerinin loş görüntülerini, ağaç diplerinin eflatun sessizliğini seçer. Bedri Rahmi Eyüboğlu haklı olarak, ondaki güneş ışığının nesnelerin asıl rengini ve formlarını eriterek, bütün motiflerin üstüne sıcak bir buğu gibi çöktüğün öne sürer. Işık, onda, resmi biçimlendiren ve yönlendiren temel etkendir.

Figür ve portre resimleri de yapmış olmakla birlikte, daha çok bir peyzaj ressamı olan Nazmi Ziya Güran’ın sanatında özel bir dizi oluşturan ve bir bakıma en tipik resimleri sayabileceğimiz Koç Kahvesi tabloları ondaki bu peyzaj ressamlığının somut örnekleridir.